Rozwój procesu widzenia, odbiór dzieła sztuki, dotykanie żywiołu. Takie stawiam sobie cele warsztatów graficzno-filmowych z matrycami – moimi drzeworytami, które powstają poprzez dotyk deski z papierem, płótnem, piaskiem… na plaży jestem dla nich nauczycielem i równocześnie grafikiem. Oni uczniami i drukarzami. Bez zeszytów i długopisów. W zimowych czapkach i kaloszach ćwiczymy przytulanie Bałtyku.
Zawsze rozpoczynam organizowanie wycieczek od września. Tym razem pojedziemy do ujścia Wisły w maju po długim weekendzie, kiedy plaże są puste. To ważne dla sekwencji filmowych. W czasie moich okienek i na długich przerwach uczę Filipa filmowania. Równolegle przygotowuję Macieja, Darka i Huberta – uczniów, z którymi od dwóch lat drukuję drzeworyty i fotografuję w plenerze matryce w ramach zajęć godzin karcianych.
W drodze opowieści o Toruniu, Grudziądzu i w końcu o Pelplinie, gdzie posiadają Biblię Gutenberga, unikalny egzemplarz ze stroną, na którą przypadkowo upadła czcionka i pozostawiła ślad w czasie oprawiania księgi. Stąd wiemy, jaką wysokość miały pierwsze foremki do drukowania liter. To cenny powiew przypadku.
Niektórzy pierwszy raz w życiu zobaczą morze.
Po elipsie elipsoida. To matryca, na której są wycięte cztery konie Apokalipsy według Dürera. O konie nikt nie pyta, konie są niewidoczne, bo czarne na czarnym tle. Mimośrodowym ruchem uczniowie toczą bryłę po piasku. Według planu warsztatów po toczeniu elipsoidy mieliśmy ją zakopać na plaży. W ten sposób chciałem, aby uczniowie przez noc myśleli o bryle.
Wieczorem wielkie drukowanie. Hubert przejmuje dowództwo. Samodzielnie organizuje stanowisko pracy drukarza-grafika. Efekt naszej dwuletniej pracy. Tak miło patrzeć, jak z zapałem uczeń czyni to, czego uczyłem. Z boku przyglądam się, jak jego koledzy ręcznie kostkami drukują, a on królem kurnika kogutów. Jednak dla kompozycji filmu nie drukowanie wypadło najciekawiej. Okazało się, że kamera zakochała się w procesie wyciskania palcami plastrów gliny na desce drzeworytu. Wszyscy podbijali dla siebie koguty o formacie pocztówek.
Słoneczny trzeci dzień. Znowu scena ze scenopisu zaledwie w procencie jest realizowana. Stonoga z biało-czarno-białym zwojem maszeruje na prawo i na lewo, zawraca i w tym powrocie uzyskuję montaż bez montażu. Trzymają w dłoniach ,,Pieśń nad pieśniami”, bo to drzeworyt przedstawiający chronologicznie figury z Księgi. Uczniowie opuszczają zwój na wysokość kolan. I zaczyna się inny film. Zwijamy zwój. Pozostało jeszcze toczenie kuli i stożka.
Andrzej Nowicki, fragmenty tekstu „Dotyk żywiołu”

Autor jest drzeworytnikiem, nauczycielem w Zespole Szkół Specjalnych nr 5 w Pabianicach.
Film można obejrzeć na: http://www.zsspabianice.pl/index.php/filmy i www.andrzej-nowicki.pl