Końcowy produkt, „praktycznie identyczny jak ludzkie ucho”, ma znaleźć zastosowanie w leczeniu osób, które własne ucho straciły lub urodziły się z defektem małżowiny. Samo ucho nie jest bezpośrednio drukowane, drukowana jest forma, do której wtryskiwany jest odpowiednio przygotowany żel wyprodukowany z kolagenu ze szczurzych ogonów i krowich uszu.
Proces tworzenia takiego ucha jest bardzo szybki. Pół dnia zajmuje zaprojektowanie formy, dzień jej wydrukowanie. Pół godziny trwa wstrzyknięcie żelu do formy, a gotowe ucho można otrzymać po kwadransie. Zanim zostanie wszczepione, jest przycinane i przechowywane w odżywce z odpowiednich kultur bakterii.
Zespół z Cornell ma nadzieję, że pierwsze ucho przygotowane w ten sposób będzie można wszczepić człowiekowi już za trzy lata.
*
Przy użyciu drukarki 3D można także odtworzyć twarz. W ramach swojego projektu Stranger Visions nowojorska artystka Heather Dewey-Hagborg zebrała przypadkowe niedopałki papierosów, gumy do żucia i włosy, a następnie pobrała z nich DNA. Po ich przeanalizowaniu i przepuszczeniu otrzymanych informacji przez program, który w tym celu napisała, była gotowa do wydrukowania podobizn twarzy osób, które były nieświadomymi „dawcami” DNA. Wydrukowane rezultaty nie odpowiadają dokładnie twarzom osób, które zostawiły DNA wykorzystane w tym eksperymencie – Dewey-Hagborg przyznaje, że musi jeszcze udoskonalić swoje techniki. A dużej części cech nigdy nie będzie można ustalić na podstawie samego tylko DNA.
Dewey-Hagborg jest artystką, a dane z analizy DNA posłużyły jej jedynie jako punkt wyjścia do stworzenia twarzy. Wydrukowane przez nią w 3D twarze są tylko aproksymacją opartą na informacjach o płci, kolorze oczu i rasie. Ale być może w przyszłości będzie można wydobyć więcej informacji o naszym wyglądzie na podstawie samego DNA. I właśnie na to artystka chciała zwrócić uwagę swoimi pracami.
(na podst. A. Spyra, http://giznet.pl., luty 2013)
Fot. http://strangervisions.com